ဘဂ၀ါျမတ္ကို တကယ္သတ္တဲ့ မာန္နတ္လိုစစ္တပ္

စက္တင္ဘာ ၁၇၊ ၁၈၊ ၁၉၊ ၂၀၊ ၂၁၊ ၂၂၊ ၂၃၊ ၂၄၊ ၂၅
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕
အမွ်ေ၀၊ တရားေဒသနာသံေတြနဲ႕
အေၾကာက္တရားကို ရုန္းကန္ခဲ့တဲ့
ရင္ေခါင္းကြဲေအာ္သံေတြ…….


၁၉ႏွစ္ၾကာခဲ့ၿပီ ….
မ်ိဳးဆက္ေတြေျပာင္းမသြားခဲ့ဘူး
အရြယ္သံုးပါး အကုန္လမ္းေပၚေရာက္ခဲ့ၿပီ။
ဒီတစ္ခါေတာ့ တကယ္လြတ္ေျမာက္ၿပီဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕
စိတ္မခိုင္သူေတြက မ်က္ရည္နဲ႕ လက္ခုတ္သံေရာခဲ့ၿပီ၊
စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာသူေတြက ေမးေၾကာေတြေထာင္ထလို႕
တြဲလက္ေတြဆုတ္ကိုင္ၿမဲခဲ့ၿပီ။

ေပါက္ကြဲထြက္ခ်င္လို႕ လမ္းလြဲတစ္ဖက္
အမ်ိဳးသားေရး ေသြးထြက္ပြဲေတြ မျဖစ္ရေအာင္
ဘဂ၀ါေတြက ကြပ္ကဲ
ဘုရားရဲ႕ တရားရိပ္ေအာက္က လြတ္ထြက္မသြားဘဲ
ငါတို႕လူမ်ိဳးခ်င္းမမုန္းရ၊ မသတ္ရ၊ မညွင္းဆဲေစရဘူးတဲ့….
အဓမၼကို ဓမၼကသာ အၿမဲေအာင္ရမယ္တဲ့……

ကဲ… ဒီေန႕ေတာ့ ၂၆၊ အဓမၼသမားက လမ္း႐ိုး လမ္းေဟာင္း
၈၈ အတိုင္းလိုက္လို႕
ဘုရားသားေတာ္၊ ဗုဒၵရဲ႕တပည့္ သာ၀က၊ ဓမၼရဲ႕ဦးေသွ်ာင္ေတြကို
ယုတ္ရင္းၾကမ္းတမ္းခဲ့ၿပီ….
ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ေနပူႀကဲထဲ၊ မိုးခ်ဴန္းဟစ္လို႕ ျပည္သူ႕ရင္ထဲ
အသဲႏွလံုးေၾကြပ်က္သုန္းခဲ့ရၿပီ။

ဘုရား..ဘုရား…. တကယ္လုပ္ရဲခဲ့ၾကပါလား…
တကယ္လုပ္ရက္ခဲ့ၾကပါလား..
အ၀ီစိဆိုတာ ႀကိဳမျမင္ရလို႕မ်ားလား…
ဘုရားသာ၀ကေတြကိုေတာင္ ငါနဲ႕ကိုင္တုတ္၊ ဆဲေရးတိုင္းထြာ
နံပါတ္တုတ္အေပၚမွာ ပိုမိုယံုၾကည္ေနခဲ့ေရာ့သလား…..

ေမးပါရေစ… ဒီေျမ ဒီေရဟာ ဘုရားေျမပါလားလို႕
ဂုဏ္ယူေၾကြးေၾကာ္ ၀င့္ထည္ခဲ့ၿပီးမွ
ျမတ္ဘုရားေ႐ႊတိဂံု၊ ျမတ္ဘုရားဆူးေလေစတီေတာ္တို႕ရဲ႕
ေ႐ွ႕ေတာ္ရင္းမွာပဲ တကယ္ကို သတ္ရက္ခဲ့ၾကၿပီလား
မင္းတို႕လက္ကေသနတ္၊ နံပါတ္တုတ္ေတြထဲမွာ
မင္းတို႕ရဲ႕ ေနေပ်ာ္မယ့္ လွပတဲ့အနာဂါတ္ကိုမ်ား ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရေနလို႕လား…..

ေရစီးရင္ ရပ္တန္႕လို႕မရသလို
ေသြးစီးရင္ ေရာေႏွာတတ္လို႕
ေကာင္းကင္က တိမ္မည္းညိဳေတြဟာ
နိမိတ္ထြန္းေနခဲ့ၿပီ။

အနာဂါတ္ဆိုတာ…..
မဖြင့္ရေသးတဲ့ လိုက္ကာတစ္ခ်ပ္၊ ဆြဲမခ်ရေသးတဲ့ ကားလိပ္တစ္ခ်ပ္ပါ။
ကားလိပ္ကုိ ဆြဲခ်ရင္….
ကားလိပ္ေနာက္က ျမင္ရမဲ့ျမင္ကြင္းဟာ
ျမက္ခင္းစိမ္းလား၊ အနိဌာ႐ံုလားဆိုတာ
မင္းေရာ၊ ငါေရာ အတူတူ ဆြဲခ်လို႕
ၾကည့္ၾကရမည့္… ျမင္ကြင္းတစ္ခုပါပဲ။

(ေရးသားသီဖြဲ ့သူ - August Summer)