အေမ မငိုပါဘူး။

အေမ့သား…. ထြက္သြားတာ ၾကာပါေရာ့လား….
အေမတစ္ခု သားတစ္ခုမို႕
အလိုလိုက္ကာ အႀကိဳက္ေပးလို႕
ေမြးထားတဲ့အေမ့သား
အေမ့ကိုထားၿပီး … ထြက္သြားတာ ၾကာပါေရာ့လား..။


ဒီတစ္၀ါဆိုမွာျဖင့္ စာေတြကို သင္ယူဖို႕အေရး
ၿမိဳ႕ရန္ကုန္ ေက်ာင္းသကၤန္းကိုမွ ျမန္းခ်င္သတဲ့ေလ….
အေမ့ရင္ခြင္ေႏြးေႏြးထက္ … သာသနာ့အရိပ္က ပိုေအးသတဲ့
ပရိယတၱိစာေပမွာထူးခၽြန္သူ သာသနာ့အာဇာနည္ျဖစ္လိုတဲ့ အေမ့သား
၀ါလကင္းလြတ္ သီတင္းကၽြတ္ရင္ျဖင့္
အေမ့ဆီျပန္လာကာ တရားမွ်အံုးမတဲ့…
အေမ့သား ေမာင္ပဥၥင္းကေလ….။

ခု သီတင္းကၽြတ္အၿပီးမွာျဖင့္
တရားမွ်မဲ့ အေမ့သားကိုယ္စား
သကၤန္းေလးတစ္စ၊ စာ႐ြက္ေလးတစ္႐ြက္နဲ႕
ဓါတ္ပံုေလး တစ္ပံုပဲ အေမ့ဆီေရာက္လာတယ္….။

ေသြးစြန္းေနတဲ့ သကၤန္းစနဲ႕
က်ိဳးေၾကေနတဲ့ သားဓါတ္ပံုေလးက
အေမ့သားဘယ္မွာ႐ွိလဲ… မေျပာႏိုင္ၾကပါလား။
ညစ္ႏြမ္းႏြမ္း စာ႐ြက္ေပၚက သားလက္ေရး
“လြတ္လပ္မွ အမွ်ေပးပါ အေမ” တဲ့….။

အေမ့ရင္ကို ခြဲသြားတဲ့သား … မင္းဘယ္ေနရာမွာမ်ားလဲ…
႐ြာထိပ္ကေညာင္ပင္ေအာက္မွာ အေမအၿမဲေစာင့္ေနတယ္။
အေမ့သားရဲ႕အမွာစကား …. အေမအေလးထားလို႕
အမွ်မေ၀ေသးပါဘူးသားရယ္။
ရင္ထဲမွာ႐ြာတဲ့မိုးေၾကာင့္ ႏွလံုးသားက ေမာလွၿပီ။
ဒါေပမဲ့…..
အေမ မငိုပါဘူးသားရယ္…. ဂုဏ္ယူပါတယ္။

ေရးသားသီဖြဲ ့သူ - ေမမင္းဆက္။